ไม้ต้น สูงได้ถึง 15 ม. ใบรูปรีถึงรูปใบหอก หรือแกมรูปไข่กลับ ยาว 7–25 ซม. ปลายแหลมยาว โคนรูปลิ่ม เส้นแขนงใบข้างละ 4–9 เส้น ก้านใบยาว 1–6 ซม. ช่อดอกออกเป็นกระจุกหลายช่อ ยาว 8–15 ซม. ช่อดอกเพศเมียยาวไม่เกิน 10 ซม. ดอกสีเหลือง ใบประดับยาว 3–4.5 มม. ไม่มีใบประดับย่อย ดอกเพศผู้ก้านดอกยาว 1–2.5 มม. กลีบเลี้ยง ยาว 1–2.5 มม. ดอกเพศเมียก้านดอกและกลีบเลี้ยงยาวกว่าเล็กน้อย เกสรเพศผู้ 5–8 อัน ไร้ก้านเกสรเพศเมีย ยอดเกสรยาวประมาณ 0.5 มม. เรียบ ผลกลมหรือรูปไข่ ปลายมีติ่งแหลม เส้นผ่านศูนย์กลาง 2–2.8 ซม. สุกสีเหลือง เมล็ดยาว 1–1.5 ซม. เยื่อหุ้มสีขาวหรืออมเหลือง

พบที่อินเดียรวมหมู่เกาะนิโคบาร์ ภูฏาน จีนตอนใต้ พม่า ภูมิภาคอินโดจีน คาบสมุทรมลายู ในไทยพบทุกภาค ขึ้นตามป่าดิบชื้น ป่าดิบแล้ง และป่าดิบเขา ความสูงถึงประมาณ 1700 เมตร ปลูกเป็นไม้ผล มีหลายพันธุ์ เปลือกและเนื้อไม้มีสรรพคุณต้านอนุมูลอิสระ

ชื่อสามัญ  Burmese grape

ชื่ออื่น   ขี้หมี (ภาคเหนือ); แซเครือแซ (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน); ผะยิ้ว (เขมร-สุรินทร์); มะไฟ (ทั่วไป); มะไฟกา (ภาคใต้); มะไฟป่า (ภาคตะวันออก, ภาคตะวันออกเฉียงใต้); ส้มไฟ (ภาคใต้); หัมกัง (เพชรบูรณ์)