ไม้พุ่มหรือไม้ต้น สูงได้ถึง 15 ม. ใบรูปรี รูปขอบขนาน หรือแกมรูปไข่กลับ ยาว 5–23 ซม. ปลายแหลมยาว โคนรูปลิ่มหรือเรียวสอบ เส้นแขนงใบข้างละ 5–10 เส้น ก้านใบยาว 0.5–5.5 ซม. ช่อดอกออกเป็นกระจุกหลายช่อที่โคนต้น ยาวได้ถึง 30 ซม. ใบประดับและใบประดับย่อยขนาดเล็ก ดอกสีขาว อมเหลือง หรือแดง ก้านดอกส่วนมากยาวได้ถึง 6 มม. ดอกเพศผู้กลีบเลี้ยงยาว 0.5–3 มม. ดอกเพศเมียแคบและยาวกว่าเล็กน้อย เกสรเพศผู้ 5–7 อัน เกสรเพศเมียไร้ก้านหรือยาวได้ถึง 2 มม. ยอดเกสรยาวได้ถึง 1.5 มม. จัก 2 พู ผลรูปกระสวย เส้นผ่านศูนย์กลาง 1–1.5 ซม. ยาว 1.5–3 ซม. มีสันตามยาว 4–6 สัน สีน้ำตาลแดง เปลี่ยนเป็นสีม่วง เมล็ดยาว 1–1.5 ซม. เยื่อหุ้มสีแดงหรือม่วง

พบที่อินเดีย คาบสมุทรมลายู สุมาตรา และบอร์เนียว ในไทยพบกระจายห่าง ๆ ทางภาคตะวันตกเฉียงใต้ และภาคใต้ ขึ้นตามป่าดิบชื้น ความสูงถึงประมาณ 1250 เมตร

ชื่อพ้อง  Pierardia parviflora Müll.Arg.

ชื่อสามัญ  Chinese lantern tree

ชื่ออื่น   มะไฟกา (ภาคใต้); มะไฟเต่า (สตูล); ส้มไฟดิน, ส้มไฟป่า (นครศรีธรรมราช)