เฟินเกาะอิงอาศัย เหง้าทอดเลื้อยยาวขนาดเล็ก เกล็ดสีน้ำตาลดำหนาแน่น รูปใบหอก ปลายเรียวแหลม ยาว 1–8 มม. ขอบเกล็ดมีขน ใบเรียงห่างกัน 1–5 ซม. ใบไม่สร้างสปอร์รูปใบหอกหรือรูปแถบ ยาว 6–15 ซม. กว้าง 1–1.8 ซม. ปลายมน โคนรูปลิ่ม แผ่นใบหนา ด้านล่างมีขนกระจุกกระจาย เส้นแขนงใบแบบร่างแห ก้านใบยาว 1–2 ซม. โคนมีเกล็ดและขนหนาแน่น ใบสร้างสปอร์รูปแถบ ยาว 15–30 ซม. กว้าง 1–2 ซม. ปลายแหลม ก้านใบยาว 4–7 ซม. กลุ่มอับสปอร์ติดด้านล่างช่วงครึ่งบนของแผ่นใบ กลม ๆ เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 0.5 มม. สีน้ำตาล เปลี่ยนเป็นสีเข้ม มีขนกระจุกหนาแน่น (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ กีบม้าลม, สกุล)

พบที่อินเดีย ศรีลังกา จีนตอนใต้ พม่า ภูมิภาคอินโดจีนและมาเลเซีย จนถึงหมู่เกาะแปซิฟิก ขึ้นตามต้นไม้ในป่าดิบชื้น ป่าดิบแล้ง ป่าดิบเขา และชายป่าพรุ ทั้งต้นเป็นยาสมาน แก้บิด

ชื่อพ้อง  Acrostichum lanceolatum L., Pyrrosia adnascens (G.Forst.) Ching

ชื่ออื่น   เบี้ยไม้ (นราธิวาส); ผักปีกไก่ (ทั่วไป); เฟินงูเขียว (กรุงเทพฯ)