| | Cycas elephantipes A.Lindstr. & K.D.Hill |
|
ปรงลำต้นสูงได้ถึง 3 ม. โคนต้นแบนหนา เปลือกแตกเป็นคอร์กและร่องลึก ใบยาว 1–1.6 ม. ก้านใบยาว 20–45 ซม. มีหนามประมาณไม่เกินกึ่งหนึ่งของความยาวก้านใบ ใบย่อยปลายแหลมเป็นหนาม โคนเพศผู้รูปไข่แคบ ยาว 30–55 ซม. ใบสร้างอับไมโครสปอร์ยาว 4–5 ซม. ปลายเป็นหนามยาว 1.5–3 ซม. ใบสร้างอับเมกะสปอร์ยาวได้ถึง 20 ซม. มีขนสั้นนุ่ม แผ่นใบรูปไข่กว้าง ยาวได้ถึง 12 ซม. ขอบจักซี่หวี ยาวประมาณ 4.5 ซม. ปลายเป็นหนามแหลม ยาวประมาณ 5.5 ซม. ออวุลมี 2–4 เม็ด เมล็ดยาวประมาณ 3.5 ซม. ผนังด้านในมีชั้นใย
พืชถิ่นเดียวของไทย พบทางภาคตะวันออกที่ชัยภูมิ ขึ้นตามสันเขาที่เป็นทุ่งหญ้าในป่าเต็งรัง คล้าย C. pachypoda K.D.Hill ใบและโคนเพศผู้ใหญ่กว่า ใบสร้างอับไมโครสปอร์ยาวกว่า
| | | ชื่อสามัญ Elephant foot sago
| ชื่ออื่น ปรงชัยภูมิ, ปรงเท้าช้าง (ทั่วไป)
| | ปรงเท้าช้าง: โคนลำต้นแบน เปลือกหนาเป็นคอร์ก แผ่นใบสร้างอับเมกะสปอร์รูปไข่กว้าง ขอบจักซี่หวี ปลายเป็นหนาม (ภาพ: อ้อพร เผือกคล้าย)
|
|
|
เอกสารอ้างอิง | Chen, J. and D.W. Stevenson. (1999). Cycadaceae. In Flora of China Vol. 4: 4. |
| Hill, K.D. and D.W. Stevenson. (1998–2006). The Cycad pages. http://plantnet.rbgsyd.nsw.gov.au/PlantNet/cycad/ |
| Hill, K.D. and S.-L. Yang. (1999). The genus Cycas (Cycadaceae) in Thailand. Brittonia 51: 48–73. |
| de Laubenfels, D.J. and F. Adema. (1998). A taxonomic revision of the genera Cycas and Epicycas gen. nov. (Cycadaceae). Blumea 43: 351–400. |
| Smitinand, T. (1972). Cycadaceae. In Flora of Thailand Vol. 2(2): 185–192. |