| ปรงลำต้นสูง 3–7 ม. ใบยาวได้ถึง 1.5 ม. หนาเป็นสัน ก้านใบยาว 6–10 ซม. ใบย่อยปลายเป็นหนามแหลม ขอบม้วนงอ โคนเพศผู้รูปกระสวย ยาว 30–60 ซม. ใบสร้างอับไมโครสปอร์เรียวแคบ ยาว 2.3–2.8 ซม. ปลายมนหรือตัด ปลายเป็นติ่งพับงอกลับ ยาว 4–8 มม. ใบสร้างอับเมกะสปอร์ยาว 12–20 ซม. มีขนสั้นนุ่มหนาแน่น แผ่นใบรูปไข่หรือกลม ยาว 5–12 ซม. ขอบและปลายจักลึกถี่คล้ายซี่หวี ยาว 2–2.8 ซม. ออวุลมี 2–6 เม็ด มีขนสั้นนุ่มหนาแน่น เมล็ดยาวประมาณ 2.5 ซม. เยื่อหุ้มสีแดง มีนวลเล็กน้อย
มีถิ่นกำเนิดที่จีนตอนใต้แถบมณฑลฝูเจี้ยน และญี่ปุ่นทางตอนใต้ เป็นพืชใกล้สูญพันธุ์ในธรรมชาติ เป็นไม้ประดับทั่วไปในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
| | | ชื่อสามัญ Japanese sago palm, King sago
| ชื่ออื่น ปรงจีน, ปรงญี่ปุ่น, ปรงสาคู, ฮ่องเต็ก (กรุงเทพฯ)
| | ปรงญี่ปุ่น: ใบเรียงหนาแน่น หนาเป็นสัน เกล็ดหุ้มยอดปลายเรียวแหลม มีขนสั้นนุ่มหนาแน่น (ภาพ: ราชันย์ ภู่มา)
|
|
|
เอกสารอ้างอิง | Chen, J. and D.W. Stevenson. (1999). Cycadaceae. In Flora of China Vol. 4: 4. |
| Hill, K.D. and D.W. Stevenson. (1998–2006). The Cycad pages. http://plantnet.rbgsyd.nsw.gov.au/PlantNet/cycad/ |
| Hill, K.D. and S.-L. Yang. (1999). The genus Cycas (Cycadaceae) in Thailand. Brittonia 51: 48–73. |
| de Laubenfels, D.J. and F. Adema. (1998). A taxonomic revision of the genera Cycas and Epicycas gen. nov. (Cycadaceae). Blumea 43: 351–400. |
| Smitinand, T. (1972). Cycadaceae. In Flora of Thailand Vol. 2(2): 185–192. |