ไม้พุ่ม สูงได้ถึง 3 ม. ใบรูปรีหรือรูปขอบขนาน ยาว 10–20 ซม. ขอบใบจักฟันเลื่อยหรือจักมน แผ่นใบด้านล่างมีขนเอน ช่อดอกเพศผู้ยาวได้ถึง 16 ซม. ช่อดอกเพศเมียยาว 2–3 ซม. ดอกเพศผู้ก้านดอกยาว 1–3 มม. กลีบเลี้ยงรูปไข่กว้าง ยาว 1–2.5 มม. จานฐานดอกแยกเป็นต่อม 5 ต่อม เรียงเป็นวง เกสรเพศผู้ 9–21 อัน ก้านชูอับเรณูยาว 1–2 มม. ดอกเพศเมียก้านดอกยาว 1–2 มม. กลีบเลี้ยงรูปรีหรือรูปไข่ ยาว 3–8 มม. เกลี้ยงหรือมีขน รังไข่เกลี้ยงหรือมีขนประปราย ก้านเกสรเพศเมียยาว 1–3 มม. ผลตั้งขึ้น รูปรีกว้างเกือบกลม ยาว 1–1.2 ซม. กลีบเลี้ยงติดทน ยาว 5–8 มม. เมล็ดขนาดประมาณ 4 มม. สีน้ำตาลเข้ม

พบที่อินเดีย บังกลาเทศ เนปาล จีนตอนใต้ และพม่า ในไทยพบทางภาคเหนือแทบทุกจังหวัด ขึ้นใต้ร่มเงาในป่าดิบแล้ง และป่าดิบเขา ความสูง 650–2500 เมตร

ชื่ออื่น   ตองแตกใบยาว, ตองแตกเล็ก, เปล้าดอย (ทั่วไป); เปล้าตองแตก (เชียงใหม่)