ไม้ต้น สูงได้ถึง 30 ม. ใบรูปรีหรือรูปขอบขนาน ยาว 8–16 ซม. ขอบเรียบ แผ่นใบด้านล่างสีน้ำตาล ก้านใบยาว 1–1.5 ซม. ดอกเพศผู้และเพศเมียส่วนมากแยกคนละช่อ ช่อดอกเพศผู้แตกแขนงจำนวนมาก ช่อแขนงยาว 8–15 ซม. ดอกออกเป็นกระจุก 3 ดอก หรือหลายดอก ช่อดอกเพศเมียออกเดี่ยว ๆ ยาว 8–10 ซม. ดอกออกเป็นกระจุก 1–3 ดอก ผลรูปลูกข่างหรือคล้ายพีระมิด กว้าง 2–3 ซม. ยาว 2.5–3 ซม. รวมกาบ มีขนสีเงินรอบ ๆ กรวย กาบหุ้มเกือบทั้งผล ผิวเรียบไม่มีหนามหรือเกล็ด มีริ้วเป็นเส้นคลื่นไม่เป็นระเบียบ 3–4 เส้น แต่ละกาบมีผลเดียว (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ ก่อเดือย, สกุล)

พบที่ลาว และเวียดนาม ในไทยพบทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน ภาคตะวันออก และภาคตะวันออกเฉียงใต้ ขึ้นตามป่าดิบแล้ง ป่าสนเขา และป่าดิบชื้น ความสูง 200–950 เมตร ผลนำไปคั่วกินได้

ชื่ออื่น   ก่อกินลูก (ตรัง); ก่อตาหมู, ก่อหมาก (อุบลราชธานี); ก่อใบเลื่อม (ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ); ก่อหิน (จันทบุรี); ก่อเหิบ (นครพนม)