เฟินเกาะอิงอาศัย เหง้าทอดเลื้อย มีเกล็ดหนาแน่น กลางเกล็ดมีสีน้ำตาลดำ ขอบสีอ่อน รูปไข่ ปลายยาวคล้ายหาง ขอบจักซี่ฟันหรือจักชายครุย ใบประกบต้นจำนวนมากเรียงซ้อนเหลื่อมหุ้มเหง้า รูปไข่ ยาว 5–10 ซม. โคนเว้ารูปหัวใจ ใบจักเป็นพูแบบขนนก ยาว 30–55 ซม. แฉกลึก รูปใบหอกกลับ ยาว 10–22 ซม. ปลายแหลมหรือยาวคล้ายหาง โคนเรียวแคบเชื่อมติดกันคล้ายปีก ก้านใบยาว 10–25 ซม. มีปีกแคบ ๆ โคนมีเกล็ดหนาแน่น กลุ่มอับสปอร์รูปกลม ๆ เรียงไม่เป็นระเบียบ 2–4 แถว ระหว่างเส้นแขนงใบ

พบที่จีน และภูมิภาคอินโดจีน ในไทยพบแทบทุกภาค ยกเว้นภาคใต้ ขึ้นตามป่าดิบแล้ง และป่าดิบชื้น ความสูงถึงประมาณ 1000 เมตร

ชื่ออื่น   กระแตไต่ไม้ (แพร่, สระบุรี); กระแตพุ่มไม้ (เลย); ฮอกกาบลม (ตราด)