ไม้พุ่มหรือไม้ต้น สูงได้ถึง 8 ม. หูใบเป็นหนาม ยาว 3–5 ซม. ใบประกอบ ออกเป็นกระจุกสั้น ๆ ตามกิ่ง แกนกลางยาว 4–6 ซม. ก้านยาว 1–1.3 ซม. มีต่อมด้านบน ใบประกอบย่อยมี 4–7 คู่ ยาว 1.5–3 ซม. ก้านสั้น ใบย่อยมี 10–20 คู่ รูปขอบขนาน เบี้ยว ยาว 2–7 มม. ไร้ก้าน ช่อดอกสีเหลือง ออกเป็นกระจุกแน่น เส้นผ่านศูนย์กลาง 1–1.5 ซม. ก้านช่อยาว 1.5–4.5 ซม. ใบประดับขนาดเล็ก 4–5 ใบ ดอกไร้ก้าน ใบประดับย่อยยาวประมาณ 1 มม. มีขน กลีบเลี้ยงยาว 1.3–1.5 มม. กลีบดอกเชื่อมติดกันประมาณ 2.5 มม. เกสรเพศผู้ยาว 3.5–5.5 มม. รังไข่มีขนละเอียด ฝักรูปทรงกระบอก ยาว 2–9 ซม. ผนังหนา เมล็ดรูปรี ยาว 7–8 มม.
มีถิ่นกำเนิดในอเมริกากลางและอเมริกาใต้ เป็นไม้ประดับและขึ้นเป็นวัชพืชทั่วไปในเขตร้อน ใบใช้เลี้ยงสัตว์ เมล็ดกินได้ ให้น้ำมัน ดอกใช้ทำน้ำหอม
|
ชื่อพ้อง Mimosa farnesiana L., Acacia farnesiana (L.) Willd.
|
|
ชื่อสามัญ Cassie flower, Sponge tree
|
ชื่ออื่น กระถิน (ภาคกลาง); กระถินเทศ, กระถินหอม, คำใต้, ดอกคำใต้ (ภาคเหนือ); เกากรึนอง (กะเหรี่ยง-กาญจนบุรี); ถิน (ภาคใต้); บุหงาเซียม (มาเลย์-ภาคใต้); บุหงาละสะมะนา (มาเลย์-ปัตตานี); บุหงาอินโดนีเซีย (กรุงเทพฯ); มอนคำ (เงี้ยว-แม่ฮ่องสอน)
|
|
กระถินเทศ: หูใบเป็นหนาม ใบประกอบ 2 ชั้น ออกเป็นกระจุกสั้น ๆ ตามกิ่ง ฝักรูปทรงกระบอก (ภาพ: ราชันย์ ภู่มา)
|
|