ไม้ล้มลุก สูงได้ถึง 2 ม. มีรากสะสมอาหารขนาดใหญ่ หนาได้ถึง 5 ซม. ส่วนต่าง ๆ มีขนสั้นนุ่มหรือขนหยาบยาว หูใบรูปเส้นด้าย ยาวได้ถึง 1 ซม. ใบที่โคนรูปไข่ ใบช่วงกลางและปลายลำต้นรูปลูกศรหรือรูปฝ่ามือ 3–5 พู พูรูปไข่ รูปขอบขนาน รูปใบหอก หรือรูปแถบ ปลายแหลมหรือมน ยาว 3–10 ซม. โคนแฉกลึก ขอบจักฟันเลื่อย ปลายจักส่วนมากมน ก้านใบยาว 4–8 ซม. ดอกออกเดี่ยว ๆ ก้านดอกยาว 4–7 ซม. ริ้วประดับมี 6–12 อัน รูปเส้นด้ายบานออก ยาวประมาณ 1.5 ซม. กลีบเลี้ยงยาว 0.7–1.5 ซม. ด้านนอกมีขนละเอียด ดอกสีเหลืองนวล ขาว ชมพู หรือชมพูอมแดง ดอกบานเส้นผ่านศูนย์กลาง 5–6 ซม. กลีบรูปไข่กลับ ยาว 2.5–3 ซม. เส้าเกสรยาวประมาณ 2 ซม. เกลี้ยง เกสรเพศผู้ติดตลอดความยาว รังไข่มีขน ผลรูปไข่ ยาวได้ถึง 3 ซม. มีริ้วเป็นสันตามยาว เมล็ดรูปคล้ายไต มีต่อมกระจายตามเส้นร่างแห (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ กระเจี๊ยบมอญ, สกุล)

พบที่อินเดีย จีน พม่า ภูมิภาคอินโดจีนและมาเลเซีย ออสเตรเลียตอนบน ในไทยพบทุกภาค ขึ้นตามที่โล่ง ชายป่าเบญจพรรณ ป่าดิบแล้ง ป่าสนเขา ป่าดิบชื้น หรือบนเขาหินปูน ความสูงถึงประมาณ 1000 เมตร และเป็นไม้ประดับ มีความผันแปรสูงทั้งรูปร่างของใบและสีของดอก

ชื่อพ้อง  Hibiscus sagittifolius Kurz, Abelmoschus moschatus Medik. subsp. tuberosus (Span.) Borss. Waalk.

ชื่อสามัญ  Musk mallow, Native rosella

ชื่ออื่น   ข้าวต้มเล็ก (นครสวรรค์); จีจ้อ, มหาก่าแดง (ภาคเหนือ); โสมชบา (กรุงเทพฯ); เหง้ามหากาฬ (เพชรบูรณ์)