ไม้พุ่มหรือไม้ต้นขนาดเล็ก สูงได้ถึง 10 ม. ใบประกอบชั้นเดียว เรียงเวียน ก้านใบไม่มีปีก ใบย่อยมี 3–9 ใบ เรียงสลับระนาบเดียว รูปไข่กลับ ยาว 2.5–7 ซม. โคนเบี้ยว ช่อดอกแบบช่อกระจะ ออกสั้น ๆ ตามปลายกิ่ง กลีบเลี้ยง 5 กลีบ เชื่อมติดกันที่โคน รูปไข่หรือรูปขอบขนาน ยาวได้ถึง 2 มม. ติดทน กลีบดอก 5 กลีบ รูปขอบขนานแกมรูปไข่กลับ ยาว 1–2 ซม. เรียงซ้อนเหลื่อม ฐานดอกรูปวงแหวน เกสรเพศผู้ 10 อัน ยาวไม่เท่ากัน ยาวประมาณกึ่งหนึ่งของกลีบดอก รังไข่มี 2–5 ช่อง แต่ละช่องมีออวุล 1–2 เม็ด ก้านเกสรเพศเมียยาวประมาณ 7 มม. ยอดเกสรรูปโล่ ผลสดมีหลายเมล็ด รูปรี ยาว 1–2 ซม. สุกสีแดง มี 1–2 เมล็ด มีขนเหนียวหุ้ม

พบที่อินเดีย ปากีสถาน ศรีลังกา ภูฏาน เนปาล จีน พม่า ภูมิภาคอินโดจีนและมาเลเซีย ฟิลิปปินส์ นิวกินี ออสเตรเลีย และหมู่เกาะแปซิฟิก ในไทยพบทุกภาค โดยเฉพาะตามเขาหินปูนทางภาคใต้ ความสูงถึงประมาณ 600 เมตร เป็นไม้ประดับ เนื้อไม้สีขาวนวล ใช้แกะสลัก ใบใช้แก้ปวดท้อง แก้คันบวมตามผิวหนัง

สกุล Murraya J. Koenig ex L. มีประมาณ 10 ชนิด ในไทยมี 3–4 ชนิด สำหรับแก้วที่เป็นไม้ประดับมีหลากสายพันธุ์ เช่น แก้วหิมาลัย แก้วแคระ หรือแก้วเวียดนาม ชื่อสกุลตั้งตามนักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดน Johan Andreas Myrray (1740–1791)

ชื่อพ้อง  Chalcas paniculata L., Murraya exotica L.

ชื่อสามัญ  Andaman satinwood, Chinese box tree, Moxk orange, Orange jasmine

ชื่ออื่น   กะมูนิง (มาเลย์-ปัตตานี); แก้ว, แก้วขาว (ภาคกลาง); แก้วขี้ไก่ (ยะลา); แก้วพริก, ตะไหลแก้ว (ภาคเหนือ); แก้วลาย (สระบุรี); จ๊าพริก (ลำปาง)