ไม้ล้มลุกเถา ยาวได้ถึง 30 ม. ลำต้นเกลี้ยง ใบแบบก้นปิด รูปไข่กว้างเกือบกลม ยาว 7–30 ซม. ปลายแหลมยาวหรือมีติ่งแหลม โคนมนหรือกลม ก้านใบยาวได้ถึง 20 ซม. ช่อดอกแบบช่อเชิงหลั่น ยาวได้ถึง 40 ซม. ก้านช่อยาว 5–15 ซม. ก้านดอกยาว 1.5–2.5 ซม. ปลายก้านหนา กลีบเลี้ยงปลายมนมีติ่งแหลม กลีบนอก 3 กลีบรูปไข่ ยาว 1.8–2.5 ซม. กลีบคู่ในรูปขอบขนานแกมรูปไข่ ยาวเท่าๆ กลีบนอกแต่บางกว่า ดอกรูปปากแตร สีเหลืองเข้ม ยาว 4–6 ซม. ก้านชูอับเรณูมีขนช่วงโคน อับเรณูบิดเวียน ปลายมีกระจุกขน รังไข่เกลี้ยง ผลรูปไข่กว้าง ยาว 2.5–3 ซม. เมล็ดรูปคล้ายสามเหลี่ยม ยาว 6–8 มม. มีขนยาวสีน้ำตาลหนาแน่น (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ จิงจ้อเหลือง, สกุล)
พบที่แอฟริกาตะวันออก มาดากัสการ์ ภูมิภาคมาเลเซีย และออสเตรเลีย ในไทยพบทางภาคใต้ที่นครศรีธรรมราช สุราษฎร์ธานี ภูเก็ต พังงา นราธิวาส ขึ้นตามชายป่าดิบชื้น ความสูงถึงประมาณ 150 เมตร ในบางพื้นที่ขึ้นเป็นวัชพืช ดอกมีทั้งสีขาวและสีเหลือง ในไทยพบเฉพาะสีเหลือง น้ำยางขาวใช้ทาแผลสด แผลน้ำร้อนลวก และเป็นยาระบาย
|
