เฟินขึ้นบนพื้นดิน เหง้าสั้น ตั้งขึ้น ปลายมีเกล็ดสีน้ำตาลหนาแน่น รูปแถบ ยาวประมาณ 8 มม. ใบประกอบ 2 ชั้น รูปรีหรือรูปขอบขนาน ยาว 40–70 ซม. ก้านใบยาวได้ถึง 85 ซม. โคนก้านใบสีน้ำตาลอมแดงหรือสีม่วง ใบประกอบย่อยมีได้ถึง 12 คู่ รูปใบหอก ยาวได้ถึง 28 ซม. ปลายยาวคล้ายหาง ก้านใบและแกนกลางเป็นร่องด้านบน บางครั้งมีขนหยาบ ใบย่อยรูปขอบขนานแคบ ๆ ปลายมนหรือกลม ยาวได้ถึง 3.5 ซม. ขอบเรียบ เชื่อมติดกันคล้ายปีก ด้านบนมีขนยาวคล้ายหนามบนเส้นกลางใบ มีขนสั้นนุ่มประปราย ช่วงโคนมักมีปื้นสีขาว เส้นแขนงใบแยก 2 ง่าม กลุ่มอับสปอร์เรียงที่ขอบใบย่อยช่วงปลายและส่วนเว้า เยื่อคลุมสีซีด บางใส

พบที่อินเดีย ภูมิภาคอินโดจีนและมาเลเซีย ขึ้นใต้ร่มเงาในป่าดิบแล้ง ป่าดิบชื้น และป่าดิบเขา ความสูงถึงประมาณ 1200 เมตร เป็นไม้ประดับ

สกุล Pteris L. อยู่ภายใต้วงศ์ย่อย Pteridoideae มีประมาณ 250 ชนิด พบในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อน ในไทยมี 27 ชนิด ชื่อสกุลเป็นภาษากรีกหมายถึงเฟิน

ชื่ออื่น   เฟินหิรัญ, เฟินอาละบา (กรุงเทพฯ)