ไม้ต้น สูงได้ถึง 10 ม. มีขนสั้นนุ่มตามกิ่งอ่อน แผ่นใบด้านล่าง และช่อดอก ใบรูปไข่หรือแกมรูปขอบขนาน ยาว 7–12 ซม. ปลายแหลมยาว โคนมนหรือกลม ขอบจักฟันเลื่อย ก้านใบยาว 7–8 มม. ช่อดอกแบบแยกแขนง ห้อยลง ยาว 15–20 ซม. ก้านช่อยาว 3–54 ซม. ช่อแขนงยาว 1–5 ซม. ดอกออกเป็นกระจุกเรียงเวียนแน่นบนแกนช่อ ก้านดอกสั้น หลอดกลีบเลี้ยงยาวประมาณ 2.5 มม. กลีบเลี้ยงและกลีบดอกคล้ายกัน จำนวนอย่างละ 9–10 กลีบ รูปขอบขนานแคบ ๆ ยาวประมาณ 2 มม. มีขนครุยละเอียดหนาแน่น เกสรเพศผู้ 5–6 อัน ติดหน้ากลีบดอก ก้านชูอับเรณูสั้น โคนมีขน รังไข่กึ่งใต้วงกลีบ มีขนหนาแน่น ก้านเกสรเพศเมีย 3 อัน ยาวเท่า ๆ ก้านชูอับเรณู (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ ขานาง, สกุล)
พืชถิ่นเดียวของไทย พบเฉพาะทางภาคใต้ที่สุราษฎร์ธานี ขึ้นบนเขาหินปูน ความสูง 100–300 เมตร
|