ไม้ล้มลุก สูงได้ถึง 30 ซม. บางครั้งแตกกิ่ง ลำต้นมีริ้วเป็นเหลี่ยมหรือมี 3 ปีก เกลี้ยง ใบรูปไข่ รูปไข่กลับ หรือแกมรูปขอบขนาน ยาว 0.6–1.5 ซม. ใบที่โคนส่วนมากกลม ปลายและโคนแหลมหรือกลม ขอบมีขนครุย ไร้ก้านหรือมีก้านยาวประมาณ 1 มม. ช่อดอกยาว 1–6 ซม. ใบประดับยาว 0.9–1.4 มม. ดอกสีชมพูอมม่วง กลีบเลี้ยงยาว 0.8–1.7 มม. กลีบดอกยาว 1.8–2.5 มม. ผลยาว 1.5–2 มม. ผิวช่วงล่างมีรยางค์คล้ายหนาม และมีขนประปราย ขอบมีแถบขนคล้ายหนาม 5–9 อัน ยาว 0.2–0.9 มม. (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ เนียมนกเขา, สกุล)

พบที่พม่า กัมพูชา เวียดนาม บอร์เนียว และฟิลิปปินส์ ในไทยพบกระจายห่าง ๆ ทุกภาค ขึ้นตามชายป่า ทุ่งหญ้าที่ชื้นแฉะ ความสูงถึงประมาณ 1300 เมตร

ชื่ออื่น   เนียมต้นปีก (ทั่วไป); หญ้ารากหอม (ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ)