ไม้เถา ยาว 1–2 ม. มีขนยาวหนาแน่นตามลำต้น แผ่นใบด้านล่าง ใบประดับ ใบประดับย่อย และกลีบเลี้ยงด้านนอก ใบรูปหัวใจ ยาว 2.5–9 ซม. ก้านใบยาว 1.5–6 ซม. ช่อดอกเป็นกระจุกแน่นติดบนวงใบประดับ ก้านช่อยาวได้ถึง 7 ซม. ใบประดับรูปเรือ ยาว 2.5–5.5 ซม. ใบประดับย่อยรูปใบพายขนาดเล็ก ดอกบานช่วงเย็นและกลางคืน ก้านดอกสั้น กลีบเลี้ยงติดทน กลีบนอกรูปรีแกมรูปใบพาย ยาว 0.8–1 ซม. กลีบคู่ในรูปใบหอก ดอกรูปแตร สีม่วงหรือชมพู ยาว 2.5–3 ซม. ปลายจักตื้น ๆ มีแถบขนยาว เกสรเพศผู้ติดประมาณกึ่งกลางหลอดกลีบ รังไข่เกลี้ยง เกสรเพศผู้และเพศเมียไม่ยื่นพ้นปากหลอดกลีบดอก ผลกลม เส้นผ่านศูนย์กลาง 5–6 มม. เมล็ดยาว 3–4 มม. มีขนสั้นนุ่ม (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ ผักบุ้ง, สกุล)

พบที่แอฟริกา อินเดีย ศรีลังกา จีนตอนใต้ พม่า ภูมิภาคอินโดจีนและมาเลเซีย ฟิลิปปินส์ ในไทยพบทุกภาค ขึ้นตามชายป่า ที่โล่ง ความสูงถึงประมาณ 500 เมตร

ชื่ออื่น   จิงจ้อเหลี่ยม (จันทบุรี); เถาสองสลึง (นครราชสีมา); อัญชัน (เพชรบูรณ์)