ไม้เถาล้มลุก มีรากสะสมอาหาร น้ำยางสีขาว ใบเดี่ยว เรียงเวียน ช่อดอกแบบช่อกระจะออกสั้น ๆ คล้ายช่อกระจุก ส่วนมากออกตามซอกใบ กลีบเลี้ยง 5 กลีบ ขยายในผล ดอกรูประฆังหรือรูปแตร แฉกลึกหรือจักตื้น ๆ 5 กลีบ มีแถบขนด้านนอก เกสรเพศผู้ 5 อัน ติดใกล้โคนหลอดกลีบดอก จุดติดส่วนมากมีขนหรือต่อม เรณูเป็นหนามละเอียด จานฐานดอกเป็นวงหรือจักเป็นพู รังไข่มี 2 หรือ 4 ช่อง แต่ละช่องมีออวุล 4 เม็ด ยอดเกสรเพศเมียจัก 2 พู ผลสดมีหลายเมล็ด ส่วนมากมี 4 เมล็ด รูปสามเหลี่ยมมนกลม เกลี้ยง

สกุล Argyreia มีประมาณ 90 ชนิด ส่วนมากพบในเอเชียเขตร้อน ในออสเตรเลียมีชนิดเดียว ในไทยมีพืชพื้นเมืองอย่างน้อย 35 ชนิด และพบเป็นไม้ประดับอีก 1 ชนิด คือใบระบาด A. nervosa (Burm.f.) Bojer ชื่อสกุลมาจากภาษากรีก “argyreios” สีเงิน ตามลักษณะแผ่นใบด้านล่างของพืชในสกุลนี้ส่วนมากมีสีเงิน

ไม้เถาล้มลุก มีขนยาวสีน้ำตาลกระจายตามกิ่ง ใบ ใบประดับ และกลีบเลี้ยงด้านนอก ใบรูปรีถึงรูปใบหอก ยาว 6–12 ซม. ก้านใบยาว 5–8 มม. แต่ละช่อมี 2–9 ดอก ก้านช่อสั้นมาก ก้านดอกยาว 3–9 มม. ใบประดับรูปรี ยาว 1.5–2 ซม. ติดทน กลีบเลี้ยงรูปไข่ รูปขอบขนาน หรือรูปใบหอก กลีบคู่นอกยาว 2.5–2.8 ซม. กลีบใน 3 กลีบสั้นกว่าเล็กน้อย ดอกรูประฆัง สีขาว ยาว 5–6 ซม. ปลายจักตื้น ๆ เกสรเพศผู้ไม่ยื่นพ้นปากหลอดกลีบดอก ก้านชูอับเรณูยาวประมาณ 3 ซม. โคนมีขนยาว อับเรณูยาว 5–6 มม. จานฐานดอกรูปวงแหวน เกสรเพศเมียยาวประมาณ 3 ซม. ผลรูปกลม ๆ เส้นผ่านศูนย์กลาง 7–8 มม. มี 4 เมล็ด ยาว 5–6 มม.

พืชถิ่นเดียวของไทย พบเฉพาะทางภาคตะวันออกที่มุกดาหาร และอุบลราชธานี ขึ้นตามป่าเต็งรังที่เป็นหินทราย ความสูง 150–300 เมตร