ไม้ล้มลุกกินซาก สูง 5–20 ซม. ลำต้นสีเหลือง เกลี้ยงหรือมีขนประปราย ใบคล้ายเกล็ดขนาดเล็ก รูปสามเหลี่ยม ยาว 1–2.5 มม. ปลายยาวคล้ายหาง ไร้ก้าน ช่อดอกแบบช่อเชิงลด ออกที่ปลายกิ่ง ยาว 1–6 ซม. ใบประดับรูปไข่แกมรูปขอบขนาน ยาวประมาณ 1 มม. ปลายยาวคล้ายหาง ขอบมีขนครุย ติดทนหรือร่วงก่อนติดผล ไม่มีใบประดับย่อย ดอกสีขาวอมเหลือง กลีบเลี้ยงโคนเชื่อมติดกัน มี 5 กลีบ รูปไข่ ยาวประมาณ 1 มม. ปลายแหลมยาว กลีบดอก 3 กลีบ กลีบคู่บนรูปใบพาย ยาว 1.2–1.7 มม. เชื่อมติดกันประมาณกึ่งหนึ่ง กลีบล่างรูปคุ่ม ยาว 1.1–1.6 มม. เกสรเพศผู้ 5 อัน ก้านชูอับเรณูเชื่อมติดกันประมาณ 1.4 มม. จานฐานดอกจักพูเดียว รังไข่มี 2 ช่อง แต่ละช่องมีออวุลเม็ดเดียว ก้านเกสรเพศเมียยาว 0.6–1 มม. ผลแห้งไม่แตก รูปคล้ายไต กว้างประมาณ 1 มม. เมล็ดรูปรีขนาดเล็ก สีดำ

พบที่อินเดีย พม่า จีนตอนใต้ เวียดนาม คาบสมุทรมลายู สุมาตรา ชวา บอร์เนียว และหมู่เกาะโมลุกกะ ในไทยพบกระจายห่าง ๆ ทุกภาค ขึ้นบนซากใบไม้ใต้ร่มเงาในป่าดิบแล้ง และป่าดิบชื้น ความสูงถึงประมาณ 600 เมตร

สกุล Epirixanthes Blume มี 5 ชนิด ส่วนใหญ่พบในภูมิภาคมาเลเซีย ในไทยมีชนิดเดียว ชื่อสกุลมาจากภาษากรีก “epi” ด้านบน และ “xanthos” สีเหลือง ตามลักษณะลำต้น