หญ้าฤดูเดียวหรือหลายฤดู ช่อดอกแบบช่อแยกแขนง ช่อย่อยออกเดี่ยว ๆ แบนด้านบนและด้านล่าง ไม่มีขนแข็งรองรับ กาบช่อดอกย่อยบางคล้ายเยื่อ กาบล่างมีเส้นกาบได้ถึง 9 เส้น หรือไม่มี กาบบนมีเส้นกาบ 3–15 เส้น ปลายตัดหรือมีรยางค์ ดอกย่อย มี 2 ดอก ดอกล่างไม่สมบูรณ์หรือเป็นดอกเพศผู้ ดอกบนสมบูรณ์เพศ กาบล่างแข็ง หนา เกล็ดประดับ 2 อัน เกสรเพศผู้ 3 อัน เมล็ดรูปรี

สกุล Panicum มีประมาณ 500 ชนิด พบในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อน ในไทยมี 19 ชนิด ชื่อสกุลเป็นภาษาละตินหมายถึงช่อแยกแขนง

หญ้าหลายฤดู สูงได้ถึง 3 ม. ใบรูปแถบ ยาว 12–60 ซม. โคนมน ขอบมีขนสาก แผ่นใบมีขนยาวหรือขนสั้นนุ่ม กาบใบยาว 15–40 ซม. คอใบมีขน ลิ้นใบเป็นเยื่อ ด้านหลังมีขนครุย ช่อดอกยาว 20–60 ซม. ช่อแขนงช่วงโคนเรียงเวียน ช่อดอกย่อยรูปขอบขนาน ยาว 3–4.5 มม. กาบช่อดอกย่อยล่างรูปไข่กว้าง ยาวประมาณ 1.2 มม. เส้นกาบ 3 เส้น กาบช่อดอกย่อยบน ยาวประมาณ 3.5 มม. เส้นกาบ 5 เส้น กาบดอกล่างยาวประมาณ 3.7 มม. กาบดอกบนยาวประมาณ 2 มม. มีรอยย่นตัดขวาง

พบในอเมริกาเหนือและอเมริกาใต้ ยุโรป แอฟริกา เอเชีย ออสเตรเลีย และนิวซีแลนด์ ในไทยปลูกเป็นพืชอาหารสัตว์

ชื่อสามัญ  Guinea grass

ชื่ออื่น   หญ้ากินี (ทั่วไป); หญ้าเสือแกลก (ภาคใต้)