ไม้ล้มลุก ขึ้นบนก้อนหิน สูงได้ถึง 20 ซม. โคนก้านใบและก้านช่อดอกบวม ใบรูปไข่ ยาว 3.6–6.5 ซม. ปลายแหลม เส้นแขนงใบข้างละ 6–7 เส้น ก้านใบยาว 0.8–5.5 ซม. ช่อดอกออกตามก้านใบ ยาว 1.5–7 ซม. ก้านช่อยาวได้ถึง 2 ซม. มี 2–12 ดอก ก้านดอกยาว 0.3–1.5 ซม. โค้งลง หลอดกลีบเลี้ยงยาว 3–4 มม. ดอกสีขาวมีริ้วสีม่วงแดงอ่อน ๆ หลอดกลีบดอกยาว 0.8–1 ซม. กลีบบนเป็นกระเปาะสีเขียวอ่อน จักตื้น ๆ กลีบล่างยาว 1–3 มม. ด้านในมีขนกระจุกตามแนวจุดสีเหลืองอมน้ำตาล เกสรเพศผู้คู่ยาว ยาว 4–5 มม. คู่สั้นยาว 2–3 มม. อับเรณูสีม่วง ก้านเกสรเพศเมียยาวได้ถึง 6 มม. ยอดเกสรแผ่ออกแยกเป็น 2 แฉกตื้น ๆ ผลรูปไข่ เกลี้ยง ยาว 3–4 มม. เปลือกหุ้มเมล็ดคล้ายร่างแห

พืชถิ่นเดียวของไทย พบทางภาคเหนือที่พิษณุโลก ขึ้นเกาะบนหินปูนตามหน้าถ้ำที่มีความชุ่มชื้นสูง ความสูง 200–250 เมตร