ไม้ล้มลุก สูงได้ถึง 50 ซม. ส่วนต่าง ๆ เกลี้ยง ลิ้นกาบยาว 2–4 มม. ปลายจัก 2 พู ใบรูปแถบ ยาว 12–18 ซม. ปลายแหลมยาว โคนกลมจรดกาบใบ แผ่นใบด้านล่างมีนวล ไร้ก้าน ช่อดอกออกด้านข้างของต้นที่มีใบ ก้านช่อยาว 10–15 ซม. ช่อดอกรูปกระสวย ยาว 10–20 ซม. ใบประดับรูปรีหรือรูปไข่กลับ ยาว 2–2.5 ซม. สีเขียวเปลี่ยนเป็นสีแดง ขอบบาง ใบประดับย่อยรูปรี ยาวประมาณ 2.5 ซม. กลีบเลี้ยงสั้นกว่าใบประดับย่อย ดอกสีเหลือง ยาวประมาณ 3.5 ซม. กลีบดอกรูปขอบขนาน กลีบหลังยาวประมาณ 1.5 ซม. กลีบข้างสั้นกว่าเล็กน้อย กลีบปากสีเหลือง รูปรีกว้าง กว้างประมาณ 1.2 ซม. ยาวประมาณ 1.5 ซม. ปลายแฉกตื้น ๆ แผ่นเกสรเพศผู้ที่เป็นหมันรูปกลม ๆ สั้น (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ ขิง, สกุล)

พบที่ลาว กัมพูชา และภาคตะวันออกเฉียงเหนือของไทยที่บึงกาฬ สกลนครมุกดาหาร ขึ้นตามป่าเต็งรังที่เป็นดินทราย ความสูง 100–200 เมตร

ชื่ออื่น   ขิงกระต่าย, ว่านหยกอีสาน (ทั่วไป)