สารานุกรมพืชในประเทศไทย (ฉบับย่อ)
(Concise Encyclopedia of Plants in Thailand)


หมวดตัวอักษร 


Index to botanical names


ค้นหาคำศัพท์
ค้นหาคำศัพท์   

พิศชมพู

พิศชมพู
วันที่ 28 กุมภาพันธ์ 2560

Aeschynanthus gracilis Parish ex C.B.Clarke

Gesneriaceae

ไม้พุ่มอิงอาศัย ห้อยลง ยาวได้ถึง 30 ซม. ส่วนต่าง ๆ มีขนยาวหนาแน่น ใบเรียงตรงข้ามหรือเรียงรอบข้อ 3 ใบ รูปรี รูปไข่ หรือรูปขอบขนาน ยาวได้ถึง 3.5 ซม. ปลายแหลมหรือเป็นติ่งแหลม โคนรูปลิ่ม มน หรือกลม ก้านใบสั้น ช่อดอกมีดอกเดียว ก้านดอกยาวประมาณ 1 ซม. กลีบเลี้ยงแยกจรดโคน รูปใบหอก ยาว 3–5.5 มม. ดอกสีชมพู หลอดกลีบดอกยาว 2–3 ซม. กลีบบนยาว 3–5 มม. กลีบล่างพับงอกลับ กลีบข้างรูปสามเหลี่ยมกว้าง ยาว 2–4 มม. กลีบกลางรูปขอบขนาน ยาว 0.5–1 ซม. เกสรเพศผู้ติดเหนือโคนกลีบ คู่หลังยาวประมาณ 2 ซม. คู่หน้ายาวประมาณ 1.5 ซม. ผลยาว 9–15 ซม. เมล็ดยาวประมาณ 1 มม. ขนยาวประมาณ 2 ซม. (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ ไก่แดง, สกุล)

พบที่อินเดีย เนปาล ภูฏาน บังกลาเทศ จีนตอนใต้ พม่า และเวียดนามตอนบน ในไทยพบทางภาคตะวันตกเฉียงใต้ที่กาญจนบุรี ขึ้นตามป่าเบญจพรรณ และป่าดิบแล้ง ความสูงถึงประมาณ 200 เมตร

พิศชมพู: ไม้อิงอาศัย ห้อยลง ส่วนต่าง ๆ มีขนยาวหนาแน่น ช่อดอกมีดอกเดียว กลีบเลี้ยงแยกจรดโคน ดอกสีชมพู กลีบล่างพับงอกลับ เกสรเพศผู้ยื่นเลยพ้นปากหลอดกลีบ (ภาพ: ปรีชา การะเกตุ)



เอกสารอ้างอิง

Middleton, D.J. (2007). A revision of Aschynanthus (Gesneriaceae) in Thailand. Edinburgh Journal of Botany 64: 388–389.

Wang, W., K.Y. Pan, Z.Y. Li, A.L. Weitzman and L.E. Skog. (1998). Gesneriaceae. In Flora of China Vol. 18: 382.