ไม้พุ่มกึ่งเลื้อย มีขนกระจุกแข็งคล้ายหนามตามข้อ ข้อเป็นสันนูน ใบเรียงตรงข้าม รูปไข่ รูปขอบขนาน หรือรูปใบหอก ยาว 6.5–17 ซม. ปลายแหลมหรือแหลมยาว โคนมนกลม แผ่นใบหนา ด้านล่างมีขนละเอียดและขนกระจุกแซม เส้นโคนใบข้างละ 1–2 เส้น เรียวจรดปลายใบ ก้านใบยาว 0.5–2 ซม. ขอบมักมีขนแข็ง ช่อดอกแบบช่อกระจุกแยกแขนง ช่อที่ปลายกิ่งยาวได้ถึง 30 ซม. ก้านดอกหนา ยาว 5–6 มม. ใบประดับคล้ายใบ รูปขอบขนานหรือรูปใบหอก ยาว 0.4–1.4 ซม. ร่วงเร็ว ฐานดอกรูปถ้วย ยาว 4–6 มม. ปลายเป็นขอบตัดหนา สูงประมาณ 1 มม. กลีบดอก 4 กลีบ รูปขอบขนานหรือแกมรูปไข่กลับ ยาว 0.7–1 ซม. เกสรเพศผู้ 4 อันอยู่วงใน อับเรณูรูปตัวเอส ยาว 5–7.5 มม. มีช่องเปิดช่องเดียว โคนอับเรณูจัก 2–3 พู เกสรเพศผู้ที่เป็นหมัน 4 อันอยู่วงนอก ยาว 1.5–4.5 มม. ปลายมีรยางค์รูปเส้นด้าย รังไข่แนบติดถุงเกสรเพศผู้ ผลสดมีหลายเมล็ด รูปรี ยาวประมาณ 8 มม. สุกสีม่วงดำ เมล็ดจำนวนมากขนาดเล็ก

พบที่พม่า ลาว เวียดนาม คาบสมุทรมลายู สุมาตรา และชวา ในไทยพบแทบทุกภาค ยกเว้นภาคเหนือตอนบน ขึ้นตามชายป่าดิบแล้งและป่าดิบชื้น ริมลำธาร ความสูงถึงประมาณ 1000 เมตร

สกุล Dissochaeta Blume มีประมาณ 40 ชนิด พบที่อินเดีย พม่า ภูมิภาคอินโดจีนและมาเลเซีย นิวกินี และฟิลิปปินส์ ในไทยมี 12 ชนิด ชื่อสกุลมาจากภาษากรีก “distiss” 2 แบบ และ “chaite” ขนแข็ง หมายถึงมีขนแข็ง 2 แบบ หรืออาจหมายถึงลักษณะอับเรณูที่มี 2 แบบ

ชื่อพ้อง  Melastoma divaricatum Willd.

ชื่ออื่น   คร้งต้น (สุราษฎร์ธานี); พลองอินทร์ (ตรัง)