ไม้พุ่มหรือไม้ต้น สูงได้ถึง 7 ม. มีขนรูปดาวสีเทาอมเหลืองสั้นหนานุ่มตามกิ่งและใบอ่อน ช่อดอก กลีบเลี้ยง และกลีบดอก ใบเรียงตรงข้ามสลับตั้งฉาก รูปรีถึงรูปใบหอก ยาว 10–23 ซม. ปลายแหลมยาว ขอบจักฟันเลื่อย ใบอ่อนมีขนปุย ช่อดอกแบบช่อเชิงลดรูปทรงกระบอก ยาว 10–13 ซม. ใบประดับเรียงซ้อนเหลื่อม ใบประดับย่อยรูปเส้นด้ายขนาดเล็ก ดอกเรียงแน่น ก้านดอกยาวประมาณ 1 มม. กลีบเลี้ยงรูประฆัง ยาว 6–8 มม. ปลายแยกเป็นกลีบสั้น ๆ รูปสามเหลี่ยม 5–7 กลีบ ยาวประมาณ 1 มม. ดอกสีขาว กลีบรูปปากเปิด ยาว 0.8–1 ซม. กลีบด้านล่าง 3 กลีบ กลีบกลางใหญ่กว่ากลีบข้าง เกสรเพศผู้สั้น 2 อัน ยาว 2 อัน โคนเชื่อมติดกัน ติดกลางหลอดกลีบ ยื่นพ้นหลอดกลีบดอก อับเรณูติดที่ฐาน มีพูเดียว จานฐานดอกจัก 4 พู ก้านเกสรเพศเมียเรียวยาว ปลายแยกเป็น 2 แฉก รูปลิ่มแคบ ผลเปลือกแข็งเมล็ดเดียว รูปสามเหลี่ยมเรียว ปลายตัด

พบที่ภูฏาน อินเดีย เนปาล จีนตอนใต้ พม่า ลาว เวียดนาม และภาคเหนือของไทยที่ดอยเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่ ขึ้นตามทุ่งหญ้าที่โล่งบนเขาหินปูน ความสูง 1600–2000 เมตร

สกุล Leucosceptrum Sm. มีีเพียงชนิดเดียว ชื่อสกุลมาจากภาษากรีก “leukos” สีขาว และ “skeptron” คทา ตามลักษณะของช่อดอก