ไม้พุ่มหรือรอเลื้อย สูงได้ถึง 3 ม. กิ่งอ่อนมีขนละเอียด ใบเรียงตรงข้าม บางครั้งขนาดไม่เท่ากัน รูปรี ยาว 1.5–7 ซม. มักมีขนครุยตามเส้นกลางใบทั้งสองด้าน ขอบเรียบหรือจักซี่ฟัน ก้านใบยาว 0.8–1.5 ซม. ดอกเรียงเป็นกระจุกหนาแน่นที่ปลายกิ่งหรือกิ่งด้านข้าง ก้านดอกสั้น ใบประดับย่อย 2 อัน รูปไข่หรือรูปขอบขนาน ยาว 4–6 มม. ขอบบาง มีขน กลีบเลี้ยง 5 กลีบ แยกจรดโคน รูปขอบขนาน ยาว 0.6–1 ซม. ขอบบาง ดอกสีม่วง หลอดกลีบดอกยาว 6–8 มม. มีแถบขนใกล้จุดที่เกสรเพศผู้ติด กลีบบานแผ่ออกด้านข้างด้านเดียว ยาว 1.3–1.8 ซม. ปลายแยกเป็น 5 กลีบ ยาว 5–6 มม. เกสรเพศผู้ 4 อัน ก้านชูอับเรณูยาว 8–9 มม. กลางอับเรณูมีขนเครา ผลแห้งแตก ยาว 1–1.4 ซม. ไร้ก้าน มี 4 เมล็ด ผิวมีเกล็ดจักซี่หวี
มีถิ่นกำเนิดในแอฟริกาแถบประเทศโมซัมบิก ซิมบับเว สวาซิแลนด์ และแอฟริกาใต้ เป็นไม้ประดับทั่วไปในเขตร้อน แตกพุ่มหนาแน่น
สกุล Sclerochiton Harv. มีประมาณ 20 ชนิด พบเฉพาะในแอฟริกา ชื่อสกุลมาจากภาษากรีก “skleros” แห้ง และ “chiton” หุ้ม ตามลักษณะผล
|