ไม้พุ่มหรือรอเลื้อย สูงได้ถึง 3 ม. ลำต้นมี 7–8 เหลี่ยม หูใบรูปลิ่มแคบ ติดทน ใบประกอบ 2 ชั้น ยาว 2.4–8 ซม. แกนมีขนสั้นนุ่ม ก้านยาว 2.5–5 ซม. ปลายก้านมีต่อมนูน 1 ต่อม ใบประกอบย่อยมี 1–7 คู่ ยาว 2.5–7 ซม. ใบย่อยมี 10–25 คู่ คู่ที่โคนขนาดเล็กหรือลดรูป รูปใบหอกหรือรูปแถบ ยาว 4–9 มม. ปลายมีติ่งแหลม โคนตัด เบี้ยว แผ่นใบด้านล่างมีนวล ช่อดอกแบบช่อกระจุกแน่น ออกเดี่ยว ๆ ตามซอกใบใกล้ปลายกิ่ง ก้านช่อยาว 2–7.5 ซม. มีทั้งดอกสมบูรณ์เพศ ไม่สมบูรณ์เพศ หรือเป็นหมัน ดอกสมบูรณ์เพศอยู่ปลายช่อ ใบประดับขนาดเล็ก กลีบเลี้ยง 5 กลีบ รูปไข่ ยาวประมาณ 2 มม. ดอกสีขาว มี 5 กลีบ รูปขอบขนาน ยาวประมาณ 4 มม. เกสรเพศผู้มี 5–10 อัน ยาว 0.8–1 ซม. รังไข่มีก้านสั้น ๆ เกลี้ยง ในแต่ละช่อมีได้ถึง 10 ฝัก ติดเป็นกระจุก ตั้งขึ้นหรือแผ่กว้าง รูปแถบ ยาว 5–9 ซม. เมล็ดเป็นเหลี่ยม แบน ยาว 2.4–3 มม. เกลี้ยงหรือมีขุย ผิวมีลายตัวยูทั้ง 2 ด้าน
มีถิ่นกำเนิดในอเมริกาใต้ และอเมริกากลาง นำเข้ามาปลูกในไทยเป็นพืชอาหารสัตว์ ขึ้นเป็นวัชพืช พบมากทางภาคตะวันตกเฉียงใต้ และภาคกลางตอนล่าง
สกุล Desmanthus Willd. อยู่ภายใต้วงศ์ย่อย Mimosoideae มีประมาณ 24 ชนิด ทั้งหมดพบเฉพาะในทวีปอเมริกา ชื่อสกุลมาจากภาษากรีก “desmos” มัด และ “anthos” ดอก หมายถึงดอกที่ออกเป็นมัด
| 
