ไม้เถา ลำต้นมีขนยาว หูใบรูปไข่แกมรูปขอบขนาน ยาว 2–3 มม. ใบประกอบมี 3 ใบย่อย ก้านยาว 2.5–6 ซม. ใบย่อยรูปรีหรือรูปขอบขนาน ยาว 2.5–10 ซม. ใบด้านข้างขนาดเล็กกว่าใบปลาย เบี้ยวเล็กน้อย แผ่นใบมีขนกระจายทั้งสองด้าน ก้านใบสั้น ช่อดอกแบบช่อกระจะสั้น ๆ มี 2–4 ดอก ก้านช่อยาว 2.5–7 ซม. ใบประดับรูปไข่แกมรูปขอบขนาน ยาว 6–9 มม. ใบประดับย่อยรูปรี แนบติดกลีบเลี้ยง ยาวกว่าใบประดับ กลีบเลี้ยงรูประฆัง ปลายแยกเป็น 5 กลีบ รูปแถบขนาดเล็กไม่เท่ากัน 2 กลีบบนเชื่อมติดกัน ดอกสีขาว ชมพู หรืออมม่วง กลีบกลางกลม ยาว 2–3 ซม. มีก้านกลีบสั้น ๆ โคนมีขนยาว มีเดือยสั้น ๆ กลีบปีกและกลีบคู่ล่างขนาดเล็ก กลีบปีกรูปเคียว ข้างหนึ่งมีติ่ง เกสรเพศผู้ติด 2 กลุ่ม กลุ่มหนึ่งมี 9 อัน อีกกลุ่มหนึ่งมี 1 อัน รังไข่ไร้ก้าน ก้านเกสรเพศเมียแบน ปลายมีขน ฝักแบนรูปแถบ ยาว 7–13 ซม. ปลายมีจะงอย แตกบิดเวียน มี 7–15 เมล็ด รูปรี ยาว 4–5 มม. มีขั้ว
มีถิ่นกำเนิดในอเมริกากลาง และอเมริกาใต้ ขึ้นเป็นวัชพืชทั่วไป อนึ่ง ยังมีความสับสนกับ C. molle Mart. ex Benth. ซึ่งใบประดับและใบประดับย่อยขนาดเล็กกว่า
สกุล Centrosema (DC.) Benth. อยู่ภายใต้วงศ์ย่อย Faboideae เผ่า Phaseoleae มีประมาณ 45 ชนิด ส่วนมากพบในทวีปอเมริกา ในไทยมีชนิดเดียว ชื่อสกุลมาจากภาษากรีก “kentron” เดือย และ “sema” กลีบกลาง หมายถึงกลีบกลางมีเดือย
| 
