ไม้ต้น สูงได้ถึง 18 ม. แยกเพศต่างต้น หูใบรูปสามเหลี่ยมขนาดเล็ก ร่วงเร็ว ใบเรียงตรงข้าม รูปรีหรือรูปขอบขนาน ยาว 7–16 ซม. แผ่นใบด้านล่างมีขนสีน้ำตาลแดง ก้านใบยาว 0.5–1.5 ซม. ช่อดอกแบบช่อกระจุกปลายม้วน ก้านช่อยาว 0.5–2 ซม. กลีบดอกและกลีบเลี้ยงจำนวนอย่างละ 4 กลีบ ในดอกเพศเมียอาจมีได้ถึง 8 กลีบ กลีบเลี้ยงรูปถ้วย ปลายแฉกตื้น ๆ ติดทน ดอกรูปดอกเข็ม สีเหลืองหรือสีครีม หลอดกลีบยาว 5–6 มม. กลีบยาวประมาณ 3 มม. เกสรเพศผู้ 4 อัน ติดใต้ปากหลอดกลีบ อับเรณูยาวประมาณ 3 มม. ยื่นพ้นหลอดกลีบในดอกเพศผู้ รังไข่ใต้วงกลีบ ก้านเกสรเพศเมียยาว 5–6 มม. ยอดเกสรมี 4 พู รูปแถบ ยาวประมาณ 1.5 มม. ผลผนังชั้นในแข็ง รูปรีกว้างหรือกลม ยาว 5–7 มม. ไพรีนจำนวนมาก

พบที่คาบสมุทรมลายู ในไทยพบเฉพาะทางภาคตะวันออกเฉียงใต้และภาคใต้ ขึ้นกระจายห่าง ๆ ในป่าดิบชื้น ความสูงถึงประมาณ 1200 เมตร มีความผันแปรสูง แยกเป็น var. penangianus (Ridl.) K. M. Wong ช่อดอกเพศเมียมี 1–5 ดอก

สกุล Timonius DC. มี 160–200 ชนิด ส่วนใหญ่อยู่ในภูมิภาคมาเลเซีย ในไทยมี 2 ชนิด อีกชนิด คือ T. flavescens (Jacq.) Baker พบในป่าพรุ จังหวัดนราธิวาส ใบเล็กกว่า แผ่นใบเกลี้ยง ก้านดอกยาว

ชื่ออื่น   เข็มช้าง (Surat Thani); ตุ้มหูทอง (ทั่วไป)