ไม้ต้น แตกกิ่งต่ำ สูงได้ถึง 10 ม. ใบประกอบมี 3 ใบย่อย มักออกตามกิ่งหรือลำต้น ก้านเป็นปีก ยาว 2.5–5 ซม. ใบย่อยรูปใบพาย ใบปลายยาวได้ถึง 10 ซม. ใบข้างสั้นกว่าเล็กน้อย ปลายเว้าตื้น ดอกออกเดี่ยว ๆ หรือเป็นคู่ ตามลำต้นและกิ่ง ก้านดอกยาว 5–8 มม. กลีบเลี้ยงแยก 2 แฉกเกือบจรดโคน ยาวประมาณ 1.5 ซม. ดอกรูปแตรป่องกลาง สีเขียวอมม่วงและน้ำตาลแดง หลอดกลีบยาว 4–6 ซม. ด้านนอกมีต่อมกระจาย กลีบบน 2 กลีบ กลีบล่าง 3 กลีบ รูปสามเหลี่ยมกว้าง แฉกลึกประมาณ 1.5 ซม. ขอบจักชายครุย เกสรเพศผู้ 2 คู่ ยาวไม่เท่ากัน ติดเหนือโคนหลอดกลีบดอก ยาว 3–4 ซม. เกสรเพศผู้ที่เป็นหมันติดระหว่างเกสรเพศผู้อันยาว ยาว 5–7 มม. อับเรณูกางออก จานฐานดอกเป็นวง รังไข่มี 2 ช่อง เกลี้ยง ก้านเกสรเพศเมียยาวประมาณ 6.5 ซม. ยอดเกสรจัก 2 พู ยาวประมาณ 4 มม. ผลรูปรี เส้นผ่านศูนย์กลาง 7–10 ซม. เปลือกแข็ง เนื้อเป็นปุยสีขาว เมล็ดขนาดเล็ก แบน คล้ายรูปหัวใจ

มีถิ่นกำเนิดในอเมริกากลางแถบประเทศเม็กซิโกจนถึงคอสตาริกา เป็นไม้ประดับทั่วไปในเขตร้อน ดอกบานเต็มที่ตอนกลางคืน มีกลิ่นแรง

สกุล Crescentia L. มีประมาณ 6 ชนิด พบในอเมริกาเขตร้อน และแถบทะเลแคริบเบียน ในไทยเป็นไม้ประดับ 2 ชนิด อีกชนิดคือ น้ำเต้าต้น C. cujete L.

ใบเป็นใบเดี่ยว ออกเป็นกระจุก ทั้ง 2 ชนิด เปลือก ใบ และผล แก้ท้องเสีย แก้ไข้ เปลือกผลแข็งสามารถใช้ทำภาชนะ เนื้อปุยและเมล็ดกินได้ แต่ของน้ำเต้าต้นมีพิษ ชื่อสกุลตั้งตามพระชาวอิตาลี Pietro Crescenti (1230–1321)

ชื่อสามัญ  Jicaro, Mexican calabash, Morrito, Winged calabash