ไม้ล้มลุก ขึ้นบนพื้นดิน หิน หรืออิงอาศัย มักอวบน้ำ ไม่มีหูใบ ใบส่วนมากเรียงตรงข้ามหรือเรียงสลับระนาบเดียว ใบตรงข้ามมักมีขนาดไม่เท่ากัน ขอบใบจักฟันเลื่อยหรือจักซี่ฟัน ใบส่วนมากมีขนหลายเซลล์ประปรายทั้งสองด้าน ช่อดอกแบบช่อกระจุก ใบประดับออกเป็นคู่ ร่วงเร็วหรือติดทน กลีบเลี้ยงเชื่อมติดกันหรือแยกจรดโคน มี 5 กลีบ ดอกรูปแตรหรือรูปดอกเข็ม กลีบรูปปากเปิด กลีบบน 2 กลีบ กลีบล่าง 3 กลีบ เกสรเพศผู้ที่สมบูรณ์ 2 อัน ติดด้านล่าง อับเรณูเชื่อมติดกัน แตกตามยาว เกสรเพศผู้ที่เป็นหมันมี 2–3 อัน ติดด้านบนระหว่างกลีบดอก จานฐานดอกจักเป็นพู รังไข่รูปทรงกระบอก มีก้าน มี 2 ช่อง ออวุลจำนวนมาก พลาเซนตาตามแนวตะเข็บ ก้านเกสรเพศเมียเรียวยาว ยอดเกสรเป็นตุ่มหรือเว้า ผลแห้งแตกเป็น 2 ซีก เมล็ดจำนวนมาก ผิวเป็นร่างแห

สกุล Didymocarpus มีประมาณ 70 ชนิด พบที่อินเดีย จีนตอนใต้ และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในไทยมีประมาณ 18 ชนิด ชื่อสกุลมาจากภาษากรีก “didymous” สองเท่า และ “karpos” ผล ตามลักษณะผลแห้งแตกเป็น 2 ซีก

ไม้ล้มลุก ขึ้นบนหินหรืออิงอาศัย มีเหง้า ลำต้นสั้น มีขนหยาบหนาแน่นตามลำต้น แผ่นใบทั้งสองด้าน ก้านใบ ช่อดอก ใบประดับ ก้านดอก และกลีบเลี้ยงด้านนอก ใบออกที่โคนต้น รูปไข่ หรือแกมรูปขอบขนาน ยาว 9–23 ซม. โคนเบี้ยว ก้านยาว 2–9 ซม. ใบในฤดูแล้งขนาดเล็ก ก้านสั้น ช่อดอกออกระหว่างใบ ก้านช่อยาว 10–16 ซม. ใบประดับรูปใบหอก ยาว 3–5 มม. ก้านดอกยาว 0.5–1.8 ซม. กลีบเลี้ยงแฉกลึกจรดโคน รูปใบหอก ยาวประมาณ 1 ซม. ดอกรูปแตร สีม่วงอ่อน ด้านในมีปื้นสีน้ำตาลแดง หลอดกลีบยาวประมาณ 2.5 ซม. กลีบบนขนาดเล็กกว่า กลีบล่างรูปกลม ยาวประมาณ 6 มม. เกสรเพศผู้ติดเหนือจุดกึ่งกลางหลอดกลีบ ก้านชูอับเรณูยาว 3–5 มม. ช่วงบนมีขนต่อม อับเรณูเกลี้ยง จานฐานดอกรูปทรงกระบอก ยาวประมาณ 3 มม. รังไข่มีขนสั้น ผลรูปแถบ ยาวประมาณ 4.5 ซม.

พบที่อินเดีย พม่า และภาคเหนือของไทยที่เชียงใหม่ และน่าน ขึ้นตามคบไม้ในป่าดิบเขา ความสูง 1500–1700 เมตร