ไม้ต้น สูงได้ถึง 20 ม. ใบเรียงรอบข้อ รูปขอบขนาน รูปใบหอก หรือแกมรูปไข่ ยาว 20–45 ซม. โคนเว้าตื้น ๆ ไม่มีเส้นขอบใน ก้านใบยาว 1–3 มม. ช่อดอกแบบช่อเชิงหลั่น ออกสั้น ๆ ตามกิ่งที่ใบหลุดร่วง มี 4–6 ดอก ก้านดอกยาว 0.5–2.5 ซม. ฐานดอกยาว 1.5–2 ซม. ก้านดอกเทียมยาว 5–6 มม. กลีบเลี้ยง 4 กลีบ กว้างประมาณ 1 ซม. ดอกสีชมพู กลีบดอกมี 4 กลีบ ขนาด 0.9–1.2 ซม. มีต่อมหนาแน่น เกสรเพศผู้วงนอกยาวประมาณ 2 ซม. รังไข่มี 2 ช่อง ก้านเกสรเพศเมียยาวประมาณ 3.5 ซม. ผลเส้นผ่านศูนย์กลาง 3–4 ซม. (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ หว้า, สกุล)

พบที่อินเดีย บังกลาเทศ พม่า และเวียดนาม ในไทยพบกระจายทุกภาค ขึ้นตามริมลำธารในป่าดิบแล้ง และป่าดิบชื้น ความสูงถึงประมาณ 700 เมตร

ชื่อพ้อง  Eugenia formosa Wall.

ชื่ออื่น   คุ้งชี้ (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน); ชมพู่นก (เชียงใหม่); มี่ตาฆ้อง (กะเหรี่ยง-กาญจนบุรี)