ไม้เถาล้มลุก ยาวได้ถึง 4 ม. ลำต้นเป็นเหลี่ยม ใบรูปไข่ แกมรูปขอบขนาน หรือรูปหัวใจ ยาว 4–14 ซม. แผ่นใบด้านล่างมีขนสั้นนุ่ม ก้านใบยาว 2–10 ซม. มีสันคล้ายปีก ช่อดอกออกสั้น ๆ ตามซอกใบ ส่วนมากมี 1–3 ดอก ก้านช่อยาว 0.5–3 ซม. ใบรูปไข่แกมรูปขอบขนาน ยาว 1–2.5 ซม. มีขนสั้นนุ่ม ก้านดอกยาว 1.5–2 ซม. ขยายในผลยาวได้ถึง 4 ซม. กลีบเลี้ยงรูปไข่ ยาว 1.5–2 ซม. ขยายในผล ดอกรูปแตร สีขาว ยาว 3.5–4 ซม. ปลายจักคล้ายมี 10 กลีบ กลางกลีบมีแถบ เกลี้ยง อับเรณูบิดเวียน ก้านเกสรเพศเมียยาวกว่าเกสรเพศผู้เล็กน้อย ยอดเกสรจัก 2 พู ผลแห้งแตก มี 2–4 กระเปาะกลม ๆ แบน เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 1.5 ซม. ผนังเชื่อมติดกันบางใสครึ่งบนคล้ายฝา มี 2–4 เมล็ด รูปไข่แกมสามเหลี่ยม สีดำ ยาวประมาณ 6 มม. เกลี้ยง (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ บานบ่าย, สกุล)

พบที่แอฟริกา อินเดีย ปากีสถาน เนปาล ศรีลังกา จีนตอนใต้ พม่า ภูมิภาคอินโดจีนและมาเลเซีย ออสเตรเลีย ในไทยพบทุกภาค ขึ้นตามข้างทาง ริมลำธาร หรือชายหาด ความสูงถึงประมาณ 500 เมตร รากมีสรรพคุณขับพิษ ขับปัสสาวะ

ชื่ออื่น   จิ้งจ้อแดง (ภาคกลาง); จิงจ้อเหลี่ยม (ภาคเหนือ)