เฟินขึ้นบนพื้นดิน บนหิน หรืออิงอาศัย เหง้าสั้นหรือทอดเลื้อย เกล็ดจักซี่ฟัน ใบส่วนมากแยกเป็น 2 แบบ ใบประกบต้นไร้ก้าน ติดทน เป็นที่กักเก็บซากพืชคล้ายตะกร้า ใบแท้แฉกแบบขนนก กลุ่มอับสปอร์ขนาดเล็ก เรียงเป็นแถวตามเส้นแขนงใบ อับสปอร์เกลี้ยงหรือมีต่อมขน สปอร์มีหนามหรือตุ่มกลม ๆ

สกุล Drynaria มีกว่า 50 ชนิด พบในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อน ในไทยมี 7 ชนิด ชื่อสกุลมาจากภาษากรีก “dryinos” ต้นก่อ หมายถึงใบจักเป็นพูคล้ายใบก่อ หลายชนิดมีสรรพคุณด้านสมุนไพร

ชื่อสามัญ  Basket ferns

เฟินเกาะอิงอาศัย เหง้าทอดเลื้อยสั้น ๆ มีเกล็ดสีน้ำตาลหนาแน่น ขอบเกล็ดจักซี่ฟัน ใบไม่สร้างสปอร์ไร้ก้าน รูปไข่ ยาว 15–50 ซม. ขอบจักเป็นพูตื้น ๆ ยาวได้ถึง 5 ซม. ปลายมนหรือแหลม ใบสร้างสปอร์รูปขอบขนาน ยาว 40–150 ซม. ขอบจักเป็นพูแบบขนนก แฉกลึกเกือบถึงเส้นกลางใบ โคนเชื่อมติดกันคล้ายปีก พูรูปขอบขนาน ปลายเรียวแคบ ยาว 1–30 ซม. ปลายแหลมหรือเรียวแหลม มีช่องร่างแหหนาแน่น ก้านใบยาว 15–35 ซม. มีปีกแคบ ๆ โคนมีเกล็ดหนาแน่น กลุ่มอับสปอร์กลม ขนาดประมาณ 2 มม. เรียง 2 แถวระหว่างเส้นใบแขนงใบ

พบที่อินเดีย ศรีลังกา จีนตอนใต้ พม่า ภูมิภาคอินโดจีนและมาเลเซีย ฟิจิ และออสเตรเลีย ขึ้นตามโขดหินหรือบนต้นไม้ โดยเฉพาะความสูงระดับต่ำ ๆ

ชื่อพ้อง  Polypodium quercifolium L.

ชื่อสามัญ  Basket fern, Oak leaf fern

ชื่ออื่น   กระแตไต่ไม้ (ภาคกลาง); กระปรอก (จันทบุรี); กระปรอกเล็ก (พิษณุโลก); กระปรอกว่าว (ปราจีนบุรี, ประจวบคีรีขันธ์); กูดขาฮอก (แม่ฮ่องสอน); กูดหางกระรอก (เลย); เช้าวะนะ, พุดองแคะ (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน); เดาน์กาโละ (มาเลย์-ปัตตานี); ใบหูช้าง (กาญจนบุรี); สะไบนาง (กาญจนบุรี); สะโมง (ส่วย-สุรินทร์); หัวว่าว ประจวบคีรีขันธ์)

เฟินเกาะอิงอาศัย เหง้าทอดเลื้อย มีเกล็ดหนาแน่น กลางเกล็ดมีสีน้ำตาลดำ ขอบสีอ่อน รูปไข่ ปลายยาวคล้ายหาง ขอบจักซี่ฟันหรือจักชายครุย ใบประกบต้นจำนวนมากเรียงซ้อนเหลื่อมหุ้มเหง้า รูปไข่ ยาว 5–10 ซม. โคนเว้ารูปหัวใจ ใบจักเป็นพูแบบขนนก ยาว 30–55 ซม. แฉกลึก รูปใบหอกกลับ ยาว 10–22 ซม. ปลายแหลมหรือยาวคล้ายหาง โคนเรียวแคบเชื่อมติดกันคล้ายปีก ก้านใบยาว 10–25 ซม. มีปีกแคบ ๆ โคนมีเกล็ดหนาแน่น กลุ่มอับสปอร์รูปกลม ๆ เรียงไม่เป็นระเบียบ 2–4 แถว ระหว่างเส้นแขนงใบ

พบที่จีน และภูมิภาคอินโดจีน ในไทยพบแทบทุกภาค ยกเว้นภาคใต้ ขึ้นตามป่าดิบแล้ง และป่าดิบชื้น ความสูงถึงประมาณ 1000 เมตร

ชื่ออื่น   กระแตไต่ไม้ (แพร่, สระบุรี); กระแตพุ่มไม้ (เลย); ฮอกกาบลม (ตราด)