ไม้ล้มลุก สูง 5–10 ซม. ไม่มีรากสะสมอาหาร กาบใบยาว 3–4 ซม. ลิ้นกาบยาว 1–2 มม. ใบรูปใบหอก ยาว 10–18 ซม. แผ่นใบด้านล่างสีแดงม่วง มีขนสั้นนุ่ม ซอกใบและใบประดับมีเมือกใส ช่อดอกสั้น ใบประดับ 6–7 ใบ ยาว 1.2–2 ซม. แกนช่อยาวประมาณ 1 ซม. ใบประดับย่อยยาว 0.5–1 ซม. หลอดกลีบเลี้ยงยาว 4–5 มม. หลอดกลีบดอกยาวประมาณ 2 ซม. กลีบดอกรูปไข่กลับ ยาวประมาณ 1 ซม. แผ่นเกสรเพศผู้ด้านข้างที่เป็นหมันรูปรีแคบ ยาว 1.2–1.4 ซม. กลีบปากห่อเป็นถุง ยาวประมาณ 2.5 ซม. สีขาว มีปื้นและจุดสีแดงกระจาย เกสรเพศผู้ยาวประมาณ 1 ซม. อับเรณูมีขนด้านหลัง ไม่มีสันอับเรณู (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ กระชาย, สกุล)

พืชถิ่นเดียวของไทย พบที่เขาใหญ่ จังหวัดปราจีนบุรี และที่แก่งกระจาน จังหวัดเพชรบุรี ขึ้นตามสันเขาในป่าดิบแล้ง และป่าดิบเขา ความสูง 900–1300 เมตร คล้ายกับ B. parvula (Wall. ex Baker) Kuntze แต่ไม่มีรากสะสมอาหาร ซอกใบและใบประดับมีเมือกใสชัดเจน

ชื่ออื่น   กระทือเมือก, กระชายเพชร (ทั่วไป)